توبافی (پارچهبافی) قهستان هنری ماندگار
نویسندگان
چکیده
بافت منسوجات سنّتی با مواد اوّلیّه ی گوناگون در حد وسیع در منطقه ای که امروزه با نام خراسان جنوبی خوانده می شود و در گذشته، قصبه ی قهستان بوده از رواج نسبتاً خوبی برخوردار بوده است. توبافی، یکی از هنرهای صناعی رایج و قابل توجّه در منطقه ی خراسان جنوبی به حساب می آید که در میان بانوان این منطقه طرفداران خاص خود را دارد. توبافی در استان خراسان جنوبی با دستگاه های بافندگی پدالی بافته می شود و ابزارهای مورد نیاز یک کارگاه عموماً چوبی هستند و به صورت کاملاً سنّتی تولید می شوند. این پژوهش به شیوه ی توصیفی ـ تحلیلی در چهار بخش کلّی تدوین شده است وتلاش گردیده تا پس از اشارهای کوتاه به تاریخچه ی نساجی و بافندگی، به منطقه ی خراسان جنوبی و هنرهای صناعی رایج در این منطقه پرداخته شود؛ سپس جهت آشنایی با بعضی از مفاهیم، توضیحاتی در خصوص تکنیک بافت آن داده شده و در نهایت نیز سعی شده است به انواع بافت و محصولات و همچنین بیان اهمیت توبافی در فرهنگ و اقتصاد جامعه پرداخته شود. بررسی ها نشان می دهد که جهت بافت این هنر صناعی بیشتر از الیاف سلولزی استفاده می شود و در بیشتر روستاها ـ به جز چند مورد ـ بافت های مشابهی وجود دارد و گوناگونی بافت ها بیشتر در نام آنهاست. در نهایت می توان گفت که توبافی با ارائه ی محصولاتی ارزشمند و با ویژگی هایی از جمله: عدم نیاز به سرمایه ی کلان، بومی و خودساز بودن ابزار بافندگی و درآمدزا بودن، توانسته هنرجویان زیادی را جذب کند که این عمل خود سبب ماندگاری آن تا امروزه بوده است.
منابع مشابه
جامعۀ نزاری قهستان از نگاه محتشم ناصرالدین
در قرن هفتم هجری (سیزدهم میلادی) قهستان در کنار الموت و شام یکی از سه مرکز بزرگ نزاریان به شمار میرفت و پس از حملۀ مغول و پیش از یورش هولاکو گسترش و اهمیت چشمگیری یافت. از وضعیت اجتماعی و روابط درونی این جامعه کسی آگاهی چندانی نداشت. کسانی که بیرون از آن بودند با کینه و پیشداوری از نزاریان خبر دادند. معدود منابعی نیز که از درون جامعۀ نزاری باقی ماند بیشتر کتابها و رسالههای اخلاقی بود که خواج...
متن کاملبررسی باستان شناختی قلاع قهستان
قهستان منطقهای است در جنوب شرقی خراسان، شامل شهرستانهای کاشمر، طبس، فردوس، بیرجند، قاین، تربت حیدریه، خواف، گناباد و تایباد که از جانب شمال به نیشابور و سبزوار، از غرب به بیابان مرکزی، از جنوب به سیستان و کرمان و از طرف شرق به دشت ناامید در افغانستان کنونی محدود است. آنچه این ناحیه را از سایر نقاط ایران جدا میکند، غیر از ویژگیهای جغرافیایی و اقلیمی، وجود تعداد زیادی قلعه است. در این مقاله...
متن کاملبررسی صنعت پارچه بافی در ایران بعد از اسلام (از آغاز تا سلاجقه)
دراین پایان نامه برای تحقیق در موضوع یاد شده از کتابهای مسالک ابن خرداد به، و معجم البلدان یاقوت حموی استفاده شده است و شامل سه فصل: تاریخچه صنعت پارچه بافی در ایران بعد از اسلام، مواد اولیه و تولیدات نساجی در نواحی مختلف ایران، بازتاب جنس ، رنگ و نقش پارچه ها در اشعار کهن فارسی می باشد.
چنته بافی، نمود احساسات زن قشقایی فارس
چنته یا آینه دان یکی از دستبافت های عشایر قشقایی فارس است که صرفاً توسط زنان بافته شده و از آن به عنوان کیسه یا خورجینی جهت حمل وسایل شخصی نظیر پول، توشه ی راه، فشنگ و... استفاده می شود. دختران و زنان عشایر از همان کودکی بافت چنته را فرا گرفته و هنگام رسیدن به سن ازدواج برای خانواده های خود چنته های مرغوب می بافند. در جامعه ی عشایری که زنان در مقام منزلتی پائین تر از مردان قرار گرفته و اصولاً هوی...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
دو فصلنامه هنر بومیجلد ۱، شماره ۴، صفحات ۳۹-۵۸
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023